Beyim, Beyim Şiiri - Hasan Güler 2

Beyim, Beyim
Boş söyleme beyim
Ben bu yerlerin adamı değilim
Bana göre değil bu yerler
Trafik sıkıntısı var burda kurban
Moda kaygısı var
Muhaşeret derdi var
Oysa kafam dar olsa da beyim
Bir iki kurala sıkışıp kalamam
Isınamam ki...
Bakmam ayağımdaki çarığın tozuna
Dizimdeki yırtık umrumda değil
Kalabalıkmış insan seliymiş dinlemem
Gönlümün dellendiği yerde bir bozuk tuttururum
Oturur bir türkü söylerim
Bilirim açmaz sizi bu haller
O sebeble ki beyim, beyim
Hiç mi hiç barışmaz yıldızımız
Öylesine ayrı, apayrı dünyaların insanlarıyız Beyim...

Anadoluluk var serde
Köylülük var
Hep Nahir ardından geçti günlerim
O yüzden çarık tutkusundan gayrı
Tutkum olmadı
Üstelik Ne dakkayı bildim Ne saati
Değneğimin gölgesinde buldum zamanı
Gün doğdu Sabahtır dedim
Gün battı Akşam
Benim ellerim işte böyle
Tezek kokar, toprak kokar,at kokar...
O sebeble ki beyim, beyim
Sığmam sizin lavanta kokan salonlarınıza
Rumbalarınıza çaçalarınıza uymam...
Ne koltuklarınıza kurulabilirim kurban
Ne masa başlarınıza oturabilirim
Ne çatal tutabilirim
Ne bıçak...
Bakraç kavramaya alışkın ellerim
Kadehlerinize kaba gelir
Hele peçeteyi doğuştan bilmem
Benim bildiğim,
Bir sofra serilir tam orta yere
Dört yanı püskül renk
Dört yanı renk renk nakış
Ortada bulgur aşı
Bir başında soğan
Bir başında katık
Ötesi sağlık...

Ben haraların, halayların
Sinsinlerin çocuğuyum kurban
Ben burcu burcu yurt
Burcu burcu Memleket kokan
Türküleri söylerim.
Benim türkülerimde Erciyes'in karı
Adana'nın pamuğu var
Isparta'nın gül kokusunu almış benim türkülerim
Ali Emmim, Veli Dayım
Alaca karanlığında sabahın
Onlar, gümrünerek gitmiş tarlalarına
Ayşe Bacım, Elif Bacım
Onlarla gelin olmuş.
Onlarla uğurlanmış asker gardaşım
Varın, siz tepinin, serilin, bükülün
Selâm olsun benden
En derin köşesinden kalbimin
Selâm olsun karlı dağlarıma
Üzüm bağlarıma, gül bahçelerime
Selâm olsun
Selâm zeybeğime
Selâm Ereme
Şehitler, Gaziler, Mertler diyarına
Selâm olsun HEY.