Kayın ağaçlarıyla uyanıyorum bugünlerde
ve buzdan bir aynanın önünde,
alnıma dökülmüş buğday saçları tarıyorum.
Soluğumla karışarak
köpürüyor süt.
erken saatte kolay köpürüyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
okusaydı,kuğu ezgisi derdi şimdi bir şair..
ve ben de ona derdim ki 'hakkaten acı vermiyorsa artık unutmak ve anımsamak zorunda kalmak,kuğu ve ezgi müsrifliğine girmemeli insan..'
bak şimdi..ne dedim..:)
yaşasaydın anlardın beni ve muhakkak şöyle derdin;
'hadi ordan hadi.....tüm arka bahçelerini gördüm ben.'
:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta