Beyazıt Peronu Şiiri - Cihat Demirhan

Beyazıt’ta bindik tramvaya,
Kalbinin bana en yakın haliydi bu,
Bir şiir okundu gözlerine,
Beraber oluşumuzun sonuydu...
Bir rüzgâr esti sonra,
Seni uzak kervanlara götürdü,
Soldu sevdanın renkleri,
Seni görüşümün son haliydi bu...
Yıllar geçti sonra,
Ben Beyazıt’ta o tramvayda,
O peronun soğuk avlusunda,
Ellerim cebimde bekliyordum seni.
İşte ölümün başka bir haliydi bu...