Asıl adı Tayfur’dur, künyesi Beyazıt-i Bistami
Uzun boylu,nur yüzlü,çukur gözlü,ak sakallı idi
Sakalları pek seyrekti, Hz. Ebu Bekir’inki gibi
Takvada da mübarek aynı Sıddık’a benzerdi
Genç Beyazit bir gün mektepte bir ayet okudu
Kalbi yerine sıkıntı düştü hemen evine koştu
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Beyazıt-ı Bistami,
Ki gönüller imamı...
Sağol nur yürek...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta