BEYAZ ŞİİRLERİ

Kar boyanmış kırmızı usul usul eriyor
İçimde bir acı beni derinden vuruyor
Karın o gizemli beyazlığı üzerimi örtüyor
Kayboluyorum beyazlıkta,içimi ısıtan baykuşumla
Beyaz karın içinde mırıldanıyoruz

Beyaz kar ne güzel
..

Amanoslarda Mığır…

Beyaz örtü ile örtünmüş biri durur karşında,
Çok genç hali var baksana sanki 20 yaşında.
Tarihin, geçmişin kokusu yaşar her taşında.
Amanoslardaki Mığır’ın gelinlik var başında…

..

(Kıvrımlı yollarından fasülye pazarının)
Hediye ettin mi kulağını şimdi? *
Neye sarılarak aldı ha, Gaugin...
*

Kuru beyaz pamukta,
Hemşire'den iğne gizlendi
..

Sen ay yüzlü,beyaz tenli sevgili
Sen yakıp,tutuşturdun yüreğimi
Sen şaşırttın sen, aşkın ile feleğimi
Şimdi geceyim,her yanım zemheri

Sen ay yüzlü,beyaz tenli sevgili
Sen aşkın,yüreğimde bilki hançeri
..

Beyaz gelinliğini giyiyordu

Ağaçlar dallarında;

Karanlık geceyle, gerdeğe girecekken..

Lapa lapa çöküyordu üzerime akşam
..

Onbeşinde çiçek derer, kelebek kovalar;
Sayfa henüz beyaz, göz kara, saç salkım saçak...
Ellibeşinde, elde amel dolu kovalar;
Sayfa siyah beyaz, göz kararmış, salkım saç ak...

29.06.2007,
www.ekremsama.com
..

Düşlerim vardı; kırmızılı,yeşilli,morlu...Renk renk,cıvıl cıvıl.Her bir rengi kucaklamak isterdim.Ellerimi iki yana açtığımda, içimi renklerle öyle bir doldururdum ki...Fırçam yoktu ya da boya kalemlerim olmadı hiçbir zaman ama ben,parmaklarımla renklere dokunurdum.
Yüreğimi kırmızıya boyadım,ateş rengini verdim ona.Sönmesin hiçbir zaman diye.Saçlarımı turuncuya boyadım; farkedilen olmak istedim.Gözlerim yeşildi,yemyeşil.Bedenim,ayaklarım masmaviydi,denizin güzelliğini almak istedim.
Ben,renklerin çocuğuydum.Zaman zaman vücudumdaki bu renklerden bazıları ön plana çıktı.Çocukluğum maviydi; gençliğim kırmızı,yaşlılığım yeşil olacaktı.Eminim yeşil olacaktı.
Şimdi,renkleri arıyorum.Her biri, birer birer kayboldu.İlk önce mavi uçtu gitti elimden.Sonra kırmızı terketti beni.Yeşile sığınmak istedim.Elinin tersiyle öyle bir itti ki...Renksiz kalemlerimle başbaşa kaldım.Kalemlerden biri parmaklarıma dokundu,korktum.Korktum çünkü her dokunduğum kalem,ya siyah oluyordu ya beyaz.Yüreğimin kızıllığı nerede? Siyah; 'ben varım ya! 'dedi.Karaya boyanmış bir yürek artık alazlanmaz oldu.Tutkusuz,dingin,bir köşeye çekildi kaldı.
Böyle olsun istemedim ben.Bembeyaz oldu bedenim.Ne bir mavi,ne bir yeşil,ne bir kırmızı oynamıyordu benimle.Renkler terketti beni.Renksiz,tatsız tuzsuz bir insan olup çıktım.
Bir ışık arıyorum şimdi.Beyazdan öte...Turuncu bir ışık.Bir yerden,bir köşeden biraz uzatsa başını,yakaladım mı bırakmayacağım onu.Turuncunun ardından kırmızı,kırmızının ardından yeşil,yeşilin ardından mavi gelecek.Gelecek biliyorum.Siyah-beyaz gecelerin ardından doğan bir güneş ya da renksiz düşlerden uyanışın son bulduğu bir sabah olacak.
O sabah,kollarımı açacağım iki yana.Ellerim,ellerimin ayası,kasılırcasına kucaklayacak renkleri.
..

Esen rüzgarlar aldılar seni
alıpta dağlara saldılar seni
seni kaç gündür göremeyince
beyaz kefene sardılar beni

Gözlerin sanki bir kurşun
gamzelerin dipsiz bir uçurum
..

Daldan dala konup durur
Bahar kokar kır çiçeğim
Ruhum senle huzur bulur
Benim beyaz kelebeğim

Öyle duru öyle sakin
Okyanuslar kadar derin
..

Bahar...
Erik ağaçlarında...
Beyaz...beyaz...bembeyaz...
Sesleniyordu...delicesine....

Bahar...
Şeftali ağaçlarında...
..

Konu:Hasret..

Geceler hasretinle uzadı gitti
Yokluğun gün ve gün beni kahretti
Suskun zamanlarda sensiz sabahlar
Açmadan soldu beyaz zambaklar..

..

Yağmurla gelen bir günden binlerce selam olsun sana, yollarda sekerek geçen insanlar arasından geçtim, suların sellere dönmediği durgun bir şekilde yol kenarlarından aktığı derelerden geçtim, ayakkabımın üzerine sıçrayan su damlalarına baktım çiğ düşmüş yaprak misali göründüler birden. Sonra insanlara baktım, ellerinde şemsiyeler birbirlerine çarpmamak için –ki bazende çarpıyorlardı- dar kaldırımlarda hızlı ve çevik hareketlerde bir yerlere gitme telaşındaydılar, bu da nerden çıktı der gibi bakıyorlardı yağmura bazıları. Yol kenarına dizilmiş iki üç şemsiye satıcısıyla karşılaştım, aklıma çocukluğumdaki görüntüler geldi birden. O zamanlar yaşadığım mahallede yollarda asfalt yoktu, kaldırımlarına parke taşları döşenmemişti, her yağmur yağışında ortalığa onlarca, yüzlerce solucan çıkardı, kurbağalar sıçrardı arada bir sağdan soldan, sadece yağmur yağdığında çıkarlardı ya ben hep yağmurla beraber onlarında yağdığını düşünürdüm o vakitler, şimdide şemsiye satanlar için bunları düşünüyorum garip bir benzerlikleri var.

Yürümeye devam ettim, yol kenarında çıplak ağaçlar vardı. Aslına bakarsan daha ağaç olamamış iki metrenin biraz üzerinde ağaç fidanlarıydı. Yandan bakınca uzun bir orman gibi görünebilir diye düşündüm de olmadı çünkü yolun soluna ağaçların sağına parkeden araçlar yüzünden böyle görmek zor oldu. Ağaçlar arabaların renk çümbüşleri arasında kimliğini silikleştirip yitmişlerdi. Gerçi araya dikilen sokak lambalarının direkleri de ağaçların sürekliliğini engelliyorlardı ya arabalar daha çok detay yaratıyorlardı görüntüde.

Kamburu çıkıyor toprağın artık, üzerine örtülen bu kadar demir, bina, asfalt, arabalarla nereye kadar dayanır. Onunda yağmuru teninde hissetmeye ihtiyacı var diye düşündüm birden, sonra toprağın yağmurla ıslandığı coğrafyalar aklıma geldi gitmenin en güzel düş olduğunu hissettim nedense.

Gün pek o kadar aydınlık değil lakin yinede gecenin karanlık örtüsünü atmış üzerinden. Bulutların grimsi rengi görüntüyede işlemiş herşey grinin tonları şeklinde görünüyor, güneşin ışık kırılmalarıyla yansıttığı o renk cümbüşü –ki o da bir yanılsama- nedense bugün sadece gelip geçen arabaların renklerinde var. Doğa tamamen grinin tonlarına bürünmüş. Gri dedimde siyahla beyazın birleşmesinden ortaya çıkmış bir renk değil mi gri? Yani kararsızlıkların rengi oluyor bu durumda ne siyah ne beyaz. Olmadı biraz ondan biraz ondan ne kadar çok siyah o kadar koyu gri ne kadar beyaz o kadar açık gri. Yaşamımız gibi değil mi? Ne kadar çok sorun o kadar çok kara gün, ne kadar çok mutluluk o kadar aydınlık ve beyaz gün. Tercih hakkının bizde olduğunu düşününce aydınlık güzel günleri yaşamak elimizde dedim kendi kendime.
..

Konu:Mutluluk,Aşk..

İşlemeli boncuklu beyaz ipekten
Terzi abla alıver biraz göbekten
Görünmesin dizler şifon etekten
Gelinim geliyor beyaz içinde
Düğünüm olacak güller içinde..
..

Çukuru tepeye borçluyuz, çukur olmadan tepe, tepe olmadan çukur olmaz. Geceyi gündüze borçluyuz, gece olmadan gündüz, gündüz olmadan gece olmaz. Beyazı siyaha borçluyuz, siyah olmadan beyaz, beyaz olmadan siyah olmaz. Velhasıl her şeyi kendi zıttına borçluyuz. Zıttı olmayan hiç bir şey olmaz.
Varlıkları var eden karşıtlarıdır.
Var olan her şeyi yokluğa borçluyuz. Yok olan her şeyi tarif etmek, tanımlamak imkansız. Evren var olduğuna göre, öyle büyük bir yokluğa borçluyuz ki evrenin varlığını, tarifi imkansız, tanımı imansız bir yokluk. Yokluğun yalnız adını koyabildik. Tanrı. Tanrı yok olduğu için; Evren var, biz varız. Varlığımızı o yokluğa borçluyuz. O yok olmasaydı biz yok olurduk. Yoklarımızı gidermek için, yokluğa açtık avuçlarımızı, Yokluğunla bin yaşa Tanrım.
..

Teşekkürler sizlere
Sevgi verdin bizlere
Esenlikler getirdin
Alaçam’da yüzlere
Beyaz Show en etkili
Kaplar ilçe ve ili
Programların hası
..

korkanlar vardı çaresizce
güneşin dünyaya çıktığı seferden
onlar ki kara gecelerini
beyaz zülüflerine işlemişcesine
titriyorlardı
güneşin beyaz sıcaklığından...

..

Bir beyaz ışık ardından sesleniyorum sana (sessizce)
Ve şimdi oskarlık oyunculara taş çıkartır,tenine duyduğum hasret..



Dip Not: Beyaz şimşekler korkar oldu teninden..Tenin bir deniz kıyısında veda etmeden gidiyor Çocuk..! Düştü elimde ki Tanrı..Düştü elimde ki tüm şehvet tohumları karanlığın kimsesiz Annesine...
..

Beyaz gül kırmızı gül
Güller arasından gelir
Yarım geymiş beyaz ezye
Sabah namazından gelir

Beyaz gül deste deste
Derdinden oldum heste
..

Deniz mavi, gözlerin de mavi,
Renkler mavi, düşler mavi,
Söyle sen deniz misin?

Elma kırmızı, kiraz kırmızı,
Güller açar, onlar da kırmızı,
Söyle, sen gül müsün?
..

Bu sevdayı neden çok gördün bana
Sevmekten başka ne yaptım ki sana
Ne yapsan artık inanmıyorum sana
Beyaz bir kefen için değil mi dünya?

Herkesi güldürürken beni hep ağlattın
Sevipte kavuşmamayı yalnız bana bıraktın
..