Beyaz Yalan Şiiri - Kağan İşçen

tek gerçeksin
amaçsızca peşine düştüğüm
yüzün
lambaları yanık tek mütevazi ev odası
biliyorum
bu rıhtım sisler arasında kayboluyor
balıkları küs yüreğimin denizine içimin
sen ancak duyabildiğim martı çığlıklarısın
sen hiçliğe uzanmışlığım
ölüm tanımazlığım ulaşılmaz olduğun için bu kadar güzel
anlatamadığımca seviyorum seni
belirsizliğin ıssız koridorlarında
nedensizliğimsin
ortalık zifiri karanlık
yolu yok susamam
hissediyorum
tutabildiğim herşey beyaz yalan
sanki gitmeliyim