Beyaz Şehir Şiiri - Nurcan Satı

bu bembeyaz kanlar içinde
yenilmez bir freskin hikayesinde
insan
bazen bilmemeyi de seçer
büyük bir barışçıl olduğunu
ne kadar çirkin göründüğünü
büyük yıkımı duymadan
yaşamak için

otlar kimsenin dikkatini çekmeden eğilir
bir sağa sonra sola
rüzgar
kuzeye bakan yerde kurur
uzak yıldızımıza
sokak aralarındaki çöpleri
kuytulara toparlar
şiirle ve büyüyle tanışmamış olmayı
şimdi sadece hayal bile edemeyiz

orada uykuların içinde gerçek dolaşır
kendine yollar açarak

ve yeryüzüne dokunmak ister insan
büyük baş dönmesine katılmak

rüzgar akar

bir taş yerinden oynamış olabilir
güçlü amazon heykelinden
aynı anda hizalanmış
kalkan miğfer-kılıç diye

böylece bir krallık bir anda düşer
bilinç değişir
dünyanın bütün şehirlerine
bir şehirden girilir.