Beyaz sayfanın umudu...

Beyaz sayfanın umudu...
Karanlık soğuk bir gecede sonsuzluktan gelmiş gibi çıkmıştın karsıma,
Öle bir anda yüzünü gördüm ki bulutların üzerinde yüzerken yüzüme çarpan yumusak rüzgar gibi dokundun bana,
Oysaki hava çok soğuktu;
Seni beklerken o heyecanın etkisiyle üşüdüğümü bile unutmuştum...
Ve seni görünce...
İçimdeki heyecan artık mutluluk duygusunu dönüştüğünü sözlerinle kalbime dokunduğun anda hissettim...
Bu bir ilk yasanan his duygusuydu yasadığım, gecenin o saatinde
Artık fırtınalar kopuyordu yüreğimde
Acı ızdırap hüzün yerini mutluluğa bırakmıştı, senin varlığınla
Denizin dalgaları gibiydi yüreğim, kıyıya çarpmak için biran önce çırpınıyodu
Umutlarımın yanında olduğunu gözlerine bakınca anlamıştım.
Mutluydum hemde çok...
''Nerdeydin şimdiye kadar''dediğin anda,
Çok mu gec kaldım sordum kendime yada sende mi mutluydun artık...
Gözlerinin bakış acısının farklılığı, dokunusunun ise kelimelerin etkileyiciliği kadar samimi oluşu,
Hele o varya o gülüşün gülde yoktur öle bir sıcaklık...
Ama boş bir hiç uğruna kaybettim seni şimdi...
Yıpranmıştım çöldeki sert esen rüzgara karsı direnen tek bir dal gibi,
Yasıyodum ama yasadığımı bana fark ettirecek değerleri bilmeden,
Bu kalabalıkta tek yasıyodum onca insanın varlığını gözlerimle görmeden.
İşte çıktın karsıma bir hayal, bir rüya gibi, kısa süren...
Sağım da aradım yok dediler,
Solum da aradım gitti dediler,
Arkama baktım sana uzak dediler,
Önüme baktım sana dönmez dediler,
Seni gördüğüm yer sadece iki akşam üste üste gördüğüm rüyalarmiş...
Gidiyorum bende artık bende seni aldığım yerden.
Geri dönüyorum...
Elimde elin yok artık Kalbimde de senin kalbinde yok
Gözlerimde sadece ağladığın o sahne kaldı...
Rüyamda yasadığım bir oyun gibiydi bu,
Yasadığım acı ızdırabın bekleyişin ve arayışın sevgiye mutluluğa dönüşümünü konu alan bir tiyatro sahnesi gibi
Yasandı ve bitti...
Şimdi ise geride kalan izleri, bana acı verenler...
Adını da koydum bu sahnenin
''Beyaz sayfanın umudu''
Hayatta gecenin zifiri karanlığında çıkıp gelen
Seni karşılamak için yüreğiyle bekleyen,
Ama bu bekleyiş hem seninle zamanı paylaşmak hem sevgi mutluluğun doyum noktasına erdirmek için
Yaşamak yaşattırmak güzele dair herşeyi,
Hayal kahvesinde bir yudum sevgi içmek için,
Sonunu düşünmeden uzun yol boyu bana eşlik etmek için,
Yanımda varlığını dokunuşunla kalbimdeki kanın yerine sevgi koyup beni yasatmak için,
Gözlerinle dünyada sadece sen varsın demek için,
Sonunu bilerek yasanacakaları yasamak için,
İşte mutluluğu yasamak için...
Bekleyişimin seni beklerken Beyaz bir sayfayı umut ederek hayata o gözle ve arayış içinde sarılarak
Paylaşmak, paylaşılanları pencerenin arkasında hayallere dalarak,
Sayfalar boyu hayatta yaşanan güzellikleri yazdırmak adına,
Beyaz bir sayfayı böle umut ettim...
İşte unuttuğum şu vardı ki sayfanın arkasında herzaman beyazlık olmadığını...
Gecen zamanın ardından nerden bileceksin ki yağmur yağmayacağını,
Hüzünün yerine mutluluğu bıraktığı gibi, yasanıldıktan sonra mutluluğunda yerine şimdi ki gözyaşlarımı bırakacağını,
Seninle buluştuğum yerde seni kaybedeceğimi, artık seni bulamayacağımı,
Vede seni sevdiğimi, elllerimizi birleştirerek gözlerimizle söleyemeyeceğimizi,
İnandım vede gidiyorum ama gitmek inan hala istemiyorum...
İşte bunlara veda ediyorum...
Ben bu oyunu oynadım,
Şimdi dönüp sana şunu sölüyorum
Gel bu oyunun gerceğini sahnelerde değil hayat limanında yasanılacakları paylaşıp altına imzayı atalım...
Bunu Edirneden Muğlaya yasayan her insana nispet değil,
Sonuna kadar sevgiye dair herseyi yutalım,
Beyaz sayfanın sonuna sunu yazalım
Arabesk dinlemek bize göre değil...
Biz dinlemiyoruz..
Mutluyuz...diyelim...
Ne dersin...

SENİNLE OLMAK İSTİYORUM...

Yusuf Güven ARTARSLAN...