Beyaz Sayfa Şiiri - Kağan İşçen

bu girdabı ağaçların
dayanılacak gibi değil
karşımdan gelen adsız umudun yüzünü
hep unutuyorum
bulvarlar boyu unutkanlık
o yanılgıda kalmak bir de
ses etmeden
rengini ezberliyorum ayrılığın
başka bir şey ifade etmiyor
güneşe kırık bakmak
uzaklarda da olsan
sen sen misin
yarının tadı böyle içten yitik
çizgi çizgi
aradığım o yokluk
doğru ya
yokluğun da bir tanımı olmalı
neyi aradığını bilmeli
ilkyaz sarhoşluğundan ötede durmalı
bu sayrılık
akılda acısı anne özlemi gibi buruk belki
yıpranmış bir saç teli anılı
bir köşede hırka
çamaşır kokusu
unutmamak için kapamak gözlerini
aynı anda hepsinde olmak arzusu
kalmak hıçkırıklı o pencere anısında
gülmeyi noktasız sevebilmek
beyaz safya çocukluğum benim
gidenlere düşkün ilkyazlı hallerim
geleceğim...