Beyaz Şarlatanlık Şiiri - Kağan İşçen

bu şarlatanlığa yabancıyım müddetsiz
insanlığı sevdim koca kafalı aç çocukları çok sevdim
incecik bacaklarına destek olmak için
gözyaşlarımla bir tas kase sunmak isterdim
bu şarlatanlığına yabancıyım beyaz adamın mühletsiz
sen kestin yalnızlığımı bana zaman biçtin bulutuma
beni fil dişi sabahlarda hasta ettin kalın dudaklarımla gülüşsüz
beni kalın dudaklarımdan ettin öpemedim sevgilimi
sevgilimi öpemedim sevgili yurdumu
yurdumu köleliğim oldurdun
kanmadım beyaz maskene
kara toprağım daha güzeldi senin beyazlığından
beni toprağımdan ettin

temizdim yüreğim ellerimdi
el ettim elimden ettin
beni akbabalara yem ettin
gözlerime üşüşen sinekler onurluydu senden
senin kültünden etinden sütünden
sana onuru ben öğrettim öğreteceğim