Beyaz Mı Diye Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

saldırıya uğradım dün iki satır oturduk,
bir kaç darbe bıçak çıkardı bana yüreğinden,
lafladık,
ne günlerdi o günler derken verdik son nefesimizi...

eyvallah edip çektim kendimi ceketimi alıp,
sökük kalmış cepleri duygularımın,
dökülmüş ne varsa...

çekirdeklerim çitlenmiş habersiz atılmış kabuklar,
tuzu biberi kalmamış AŞK'ın,
kısa öfkelerin ağacında ne dallar yapraklarını dökmüş...

vicdan azabının şaşırırsın gazabına,
yaptığını beğenmez aklı beşeri olan,
yüreğinde bir gedik açıldı mı yıkılması kolay olur surların...

ikimiz başlattık,
birimiz taş attık denizin ortasına,
diğerimiz kıyamadı suya...

taş atmak her dilin farklı seslenişidir sevgiliye,
havaya atmaya benzemez...

beni yüreğimdeki sandala geri götürün,
küçük nehirinde kaybolayım,
büyük gemiler çok acı veriyor suya...

Aşk'ı ayakta tutmaya çalışırken sevgi kendini bırakır yere,
bir mum gibi erir yürek yanmaya çalışırken,
zamanı sorma bana bilmek isteseydim takardım saatimi,
bileğimdeki boşlukta şimdi zincirler iz yapıyor...

bağlılık derindir herkes cesaret edemez o kuyuya inmeye...

sınırı çizen ben değilim,üzerine basan da
ne diye yandım onu hiç anlamadım...

bir daha ki oyunda mendili bırakırken bir bak beyaz mı diye?