Beyaz Masa Şiiri - Kerem Koçer

Zeytinyağlı bir peynir gibi kıvranıyorum şimdi
Masası hayallerimden büyük insanların
Kavun kadar tatlandıramıyor beni hayat
Üstümden raylar geçiyor salı günleri

Önümdeki tabak kadar kırık ve paslı
Akciğerlerim,pas pompalıyor kalbim
Halk açısından zararlı
Siyah ve aralıksız fikirlerim

Unutmuşum hangi bardaktan su içtiğimi
Kökleri çok taze çınarlarımın
Üst üste koyacak kadar sevgi biriktirmek
Biraz da abartı sanki

Işıklarını yakmak istiyorum bedenimin
Küskün ve kesik parmaklarım,eksik
Bazı şeylere son vermek sözlüğümde
Ölü toprağı kazmaya benzer