Beyaz Manolyam Şiiri - Harun Oğulcan Döndü

Beyaz Manolyam benim,
Söyler misin bana,
Bu saf güzelliğin nerden gelmekte?
Ellerin, dudakların ve gözlerin
Birer birer göğüsümü delmekte.
Ah, hele o bakışların yok mu?
Göz göze geldiğimizde beni öldürmekte.

Beyaz Manolyam benim,
Korkuyorum o güzel kokunu çekmeye.
Ya solarsa bu eşsiz koku?
Bu duyguyu bir daha nasıl yaşarım?
Sende pek meyilli gibisin gitmeye.
Lütfen beni bırakma bu diyarlarda.
Sen varolduğun süre bende varolacağım.

Beyaz Manolyam benim,
Birgün elbet değecek hüzünlerimize.
Gecelerin kuytu anlarında yaşadığımız,
Birbirimizden uzakta olan üzüntülerimize.
Ah, Manolyam benim,
Su ihtiyacını gözyaşı ile karşılayan,
Beyaz Manolyam benim.