Beyaz kelebek,bembeyaz kelebek
Üzgünüm
Sana mutluluk gelemeyecek
Yakaladı seni avcı bir bahar akşamı
Uğraşma,seni salıvermeyecek
Kanatlarını kirletti belki,ruhunu asla
Üzülmüşsün kahretmişsin,kimin umurunda
Henüz ondördündeydi o bahar
Çılgınca kapandı suratına,kapılar
Mecburen gitti mutsuzluğa
Gebeydi,eziyete umutsuzluğa
Pırlanta
Düştü
Çamura,belli etmedi etrafına
Herkes yatınca,geceleri
Girdi kendi gönül kapısından içeri
Bahtsızdı yavrusu kendisi gibi
Çabuk yakaladı kocası eceli
Ayna gibi gördü ta kendisi
Aldı kızını da gönül kapısından içeri
Beyaz kelebek,güzel kelebek
Sen daima beyazsın
Bir gün kanatlarını açacaksın
MUTLU, SONSUZLUĞA UÇACAKSIN
Bu şiir Sn Emel Duman hanımefendiye ithaf edilmiştir
Kubilay EnginolKayıt Tarihi : 21.7.2004 12:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)