İnsan bu,su misâli akıyor kaderine.Edep kanatlarını takarsa uçar.Takmazsa herkesten kaçar,başta kendinden.Bir edebi terk edince ne fazîletleri kaçırırız.Belki de Mevlâ'mızın o kadar hoşuna gidiyordur ki o edebi bizde görmesi,bu yüzden o edebi terk edince bize musîbet veriyordur,gerçi biz musîbetlerimizi yaptıklarımızla isteriz,Rabbimiz de istemeyerek verir.Aah insanın her takvim yaprağı kopunca daha takvalı olması gerekirken,bu geriye dönüş de ne?Düşünüyorum ve satırlara şunları fısıldıyorum,terkettiğim çok edep var.
2015
Bir dem nazar eylesem,rüyâ-i sevdâna.
Yazgı ile üflesem,katre-i hülyâna.
Temyiz olur kamerden,cümle bar,cümle har.
Merhabâ eyyâm-ı aşk,elvedâ sonbahar.
2017
Kaç gece daha ay ışığında ölümü beklemeliyim.Zifiri korkunun ardında aralanıyor kapı,endişelerim iplik beyazı yansıyor hüzün derime.Bir nefese ve son nefese ümîdim kalmayınca anlıyorum.Mihribanım her dem sen.Ben kimim.Mâşuk'unu kamerde gören mi,üzerine kara bulutlar ören mi?Zevkler,emeller soluk,insanlar uykuda,eşyâ paramparça.Gözyaşımla suladığım fidanım büyüdü sanardım,ellerimle kaktüs yetiştirmişim.Tek tesellim,küçük bir çiçek.
2020
İstasyonda bir efkâr,
Doldu sarhoş bendime.
Acı katran gözyaşım,
Sarıldı gözlerime.
Raylarda parlar güneş.
Altından bir tepsi var önünde.
Döndüm baktım yine sıfır elde.
Beynine vur da kendine gelsin.
Dur,bekle.
Bir silgi alsa,kaderini silsen.
Simli taşlar üstü kaplayan sular.
Dalgalar gönül kıyısına çarpar.
Şems'den âşığa merbûdî ziyâlar.
Gözlerde vuslatın ümîdi parlar.
Mâşuğun ardında ayak izleri.
Yeşil mâtem halefi siyah güzler.
Şems'e nazlı bülbül,yâren sümbüller.
Hangi dem kaysa bir necm gönülden,
Bâki sûreti,katmer ziyâ gülden.
Vurdu sabâ,zikr-i sedâ,havâtır.
Ruh memleketini özlüyor,çok uzaklarda.
Derin aşklar gizlidir,o serin sadırlarda.
Nedensiz aşk,bir dem,her dem...
Her şeyden haber verilir,altın satırlarda.
2014
Telle örülü bir rüyâ.
Her nefeste bir riyâ.
Bir nefese güvenirsin.
Selamı yanlış anlama.
2015
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!