Şemsin gölgesinde bâki acılar,
Rüzgar nefse aşk-ı hafîyi salar.
Âb-ı tesnimle nakşederken bahra,
Havâtır-ı gönülle mektûm safâ.
Hâzan yıldızlarına selâm olsun.arkadaşımsın artık karanlık.
Üzerimi saran acı rüzgarına,içler dolusu selâm olsun.
Zamanla düzelir sanardım,zaman en büyük arkadaşım artık.
Üstümü örtün,kapıları kapatın,yalnızlık benim hüznüm olsun.
Ne yazık ki derimde kaynar,acıtır kanım,azâba selâm olsun.
Ayrılık bazen,hocanı düşünüp
elinin boşta kalmasıdır.
Bazen de,huzur diyarını terk edip
bir tebessümüne muhtaç kalmaktır.
Ayrılık bazen,her gece onu beklemene rağmen,
sırtının açıkta kalmasıdır.
Bilemedim kendimi,ben neresindeyim yârin,
Ellerim kirlendi,aşk bu ya,acılı ve derin.
Yıkma küçük kum evi,temeli bozuk olsa da,
Zaman peşimizde,yağmur tanesi,hava serin.
Akıl binbir çeşit,fikirler rengarenk ve güzel,
Nadide bir kokudur o,serüven onla sürer.
Aşk esintileriyle gözlerken yolunuzu,
Ruhuma üflüyorum kalbimin soluğunu.
Her damla nakşetmeyi isterken huşûnuzu,
Başaklara veriyorum sevgi tohumunu.
Esintileri kucaklayan bir âlem,
Kuşların ezgilerini yazan bir kalem.
Huzûr-u nefes ile dans eden neyim,
Kamer de Yâr,Beyazkamer'e geleyim.
Mutluluk ışığıyla parlayan sazlar,
Yine üzdüm seni,yine kapını çalıp kaçtım.
Huzur orda bekledin,bense kaderimden sattım.
Aşkı senle yaşasam,sevsem onu ölesiye,
Ama yine bilmedim,rûhuma leke kattım.
Gözlerime yaktın bir ateş onu söndürme,
Günlerime yandım yine de beni terketme.
Ben bir cahil,ellerimde kan,durmadan akan,
Sitem-i nefs benim ki,yüreğin yüreğimde.
Şemsin tebessümünde,hilalin hüznünde,aklımda sen varsın,
Sensiz gecelerimde şemâlin yüzümden noksansa nefs yansın.
Şersiz sevmelerimde,yüreğin tenimde,sarsa da kor sarsın,
Sessiz düşüncelerde,dertlerim yüzünden solsam da sen Yârsın.
Artık bitsin dur diyorum nefsim,devam ediyorsun kanatmaya,
Ciğerim parçalanıyor sanki,vurup daha da acıtıyorsun.
Işığımı özledim diyorum,sen ışıkları kapatıyorsun,
Ne yüzüm kaldı ne de hislerim,anlat bana seni,ben ben miyim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!