Ayrılık bazen,hocanı düşünüp
elinin boşta kalmasıdır.
Bazen de,huzur diyarını terk edip
bir tebessümüne muhtaç kalmaktır.
Ayrılık bazen,her gece onu beklemene rağmen,
sırtının açıkta kalmasıdır.
Bilemedim kendimi,ben neresindeyim yârin,
Ellerim kirlendi,aşk bu ya,acılı ve derin.
Yıkma küçük kum evi,temeli bozuk olsa da,
Zaman peşimizde,yağmur tanesi,hava serin.
Akıl binbir çeşit,fikirler rengarenk ve güzel,
Nadide bir kokudur o,serüven onla sürer.
Seni çoğu insandan daha çok seviyorum,
Ruhumun ihtiyacı var sana.
Bazen nefessiz kalıyorum,nefesim sen oluyorsun.
Sensiz bir hayat düşünemiyorum.
Tenim ölüm döşeğindeyken,ona can veren sen oluyorsun.
Biliyorum
Toz hayallerim vardı,
her tebessümde hatırladığım.
Sağanak yağmurların ardında beliren gökkuşağım.
Bekliyorum,
sabırla,
hasretle.
Dert ki,ne dert
Nedeni yok,sonu yok.
Kalemle çözülse sorun
Bizde dert çok kalem çok.
Körebenin ebesi,hayatın eğlencesi
Defterimin gözleri,gönlümün gözlerine nazarda.
Kim bilir şuan kaç nefis intiharda.
Sus!
En son sen konuş ki ölü filizler canlansın,
Beyazkamer sana beni anlatsın.
Ellerini bırakırken ''şey''lerin,sen neredesin?
Şemsin gölgesinde bâki acılar,
Rüzgar nefse aşk-ı hafîyi salar.
Âb-ı tesnimle nakşederken bahra,
Havâtır-ı gönülle mektûm safâ.
Hâzan yıldızlarına selâm olsun.arkadaşımsın artık karanlık.
Üzerimi saran acı rüzgarına,içler dolusu selâm olsun.
Zamanla düzelir sanardım,zaman en büyük arkadaşım artık.
Üstümü örtün,kapıları kapatın,yalnızlık benim hüznüm olsun.
Ne yazık ki derimde kaynar,acıtır kanım,azâba selâm olsun.
Aşk esintileriyle gözlerken yolunuzu,
Ruhuma üflüyorum kalbimin soluğunu.
Her damla nakşetmeyi isterken huşûnuzu,
Başaklara veriyorum sevgi tohumunu.
Esintileri kucaklayan bir âlem,
Kuşların ezgilerini yazan bir kalem.
Huzûr-u nefes ile dans eden neyim,
Kamer de Yâr,Beyazkamer'e geleyim.
Mutluluk ışığıyla parlayan sazlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!