Beyaz Güvercinim Ben Şiiri - Serpil Koçar

Bu gün beyaz bir güvercinim ben
Özgürlüğü tattım gökyüzünde
Usulca süzüldüm semalara
Yeryüzünü izledim saatlerce

Diyar diyar uçtum bulutlarla
Selam taşıdım gökyüzünden
Sevenlerden sevdiklerine
Uzak diyarlara götürdüm selamı

Kanatlarımda taşıdım sevenlerin kokusunu
Armağan ettim özlem dolu yüreklere
Sıcacık bir günden selam verdim
Üşümüş sevdalılara dokundum

Yuvasız kalmış kuşlara uğradım biraz
Küçük bir dal buldum yuvasını kurması için
Yem verdim aç kalmış yavrulara
Ve özgürdüm gökyüzünde, süzülürken ben

Rüzgârla fısıldadım sabahın şarkısını
Dağlara, vadilere umut götürdüm
Güneşin ışığında buldum sevinci
Ayın altında dinlendim geceyle birlikte

Her kalbin ardında bir sır saklıdır
Ben taşıdım sevgiyi sessizce
Gökyüzüyle konuştum yıldızlar aracılığıyla
Ve bıraktım ardımda izler, ışık gibi

Gökyüzünde süzülen beyaz bir kuş gibi
Taşırım sevgi ve huzuru her yöne
Rüzgârla dans eder, bulutlara dokunurum
Ve ardımda bırakırım umut dolu izleri