Beyaz Gül Taşıyordu Kırlangıçlar

Beyaz Gül Taşıyordu Kırlangıçlar

Beyaz gül taşıyordu kırlangıçlar,
Zeytin dalı ebabillerin ağızlarında.
Bülbül arıyor yeni başlangıçlar,
Kışa hazır serçe, güz ayazlarında…

Bulatlardan selam var, umut dolu,
Kış gelmeden beklenir bahar yolu.
Nehir kederli, kurumuş birkaç kolu,
Tabiat güzelliği artık kar beyazlarında.

İnsan hep aynı insan, Âdem’den beri,
Yapıyor yapacağını durmuyor geri.
Nefsi için unutup Allah’ı Peygamberi,
Bir de merhamet diler niyazlarında.

Savaş sebebi, güya barış içindir hep,
Hır çıkarmak için, her şey bir sebep.
Yaşasa gıpta ederdi ona Ebu-leheb,
Bomba, ateş, kurşun dolu sazlarında.

Gül taşıyan kırlangıçlar bile çaresiz,
Bülbül, yaşamak için bile isteksiz.
Tabiat insana bende, insan habersiz,
Ebabiller yanlışı duyuran avazlarında.

Bulutlar kirleniyor barut dumanları ile
Baharlar yitiyor katillerin fermanları ile
Çözüm aranmıyor Allah’ın dermanları ile
Tuzaklar kurulur oldu barış pervazlarında.

KARAMAN – 2023 Ekim