Beyaz Gelincik Şiiri - Ümit Tuna

Bir vapur sesi duydum uzaklardan,
Bir an da kulağımı çınlattı,
Gittiğin günü bana hatırlattı.

Telaşlıca çıktım evden,
Koşa koşa gittim sahile,
Vapura baktım iyice,
Sanki kaptan bana bir şeyler haber verirmişcesine.

Basıyordu tabir-i caizse kornasına,
Sanki bana bir hediye getirmiş gibi,
İçinde bana ait bir şeyler var anladım,
Çaresizce limana yaklaştım.

İçimdeki heyecanla beklerken limanda,
Son bir kez baktım bu bembeyaz vapura,
İsmine baktığım anda,
Yıllar önce gittiğin vapur olduğunu anladım.

Onun adı da beyaz gelincikti,
O da böyle denizin içinde süzülüp giderdi,
Beyaz gelincik yaklaştı limana,
Dedim ki yıllar sonra ne işin var senin buralarda.

Dedi ki senden alıp götürdüğümü,
Sana geri getirdim.

Sevdiğim dedim girdim vapura,
Aradım seni vapurun her köşesinde,
Sonra buldum seni,
İlk bakışta tanıyamadım.

Kilo almışsın,
Yüzüne hüzün çökmüş,
Gözlerinin parlaklığı gitmiş,
Sen benim sevdiğim misin diye soramadım.

Çünkü;
Yanında çocuklarınla,
Birde saçlı sakallı eli bastonlu babam yaşında adamla,
Niye geldin sen buralara,
Beyaz gelincik sende mi acımıyorsun bana? ...

ÇILGIN MUHASEBECİ