Aldım yol yalnızlığa,
Değil zaman dâhi farkında,
Geçiyordum uğradım mâziye,
Oluvermişim misafir hatıralarımada
Bir bir yaşadım herbirini,
Çıkıverdi biran bedenimden ruhum,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
