Beyaz bir güvercinsin sen.
72 mayıs şafağında Ankara’nın.
Avlulardan havalanan bir beyaz güvercinsin
Kimseler görmez seni
Tanımaz
Bilmezler
Neler geçer içinden bilinmez
Sen karanlığın fedaisi
Asık, çirkin suratıyla
Soğutan en sıcak gecelerimizi
Kanatan bütün şafaklarımızı
Neydi bunca korkutan seni
Bir gökyüzünü paylaşmak
Bu kadar zor muydu
Hiçbiriniz görmediniz
O beyaz güvercini
Kanat sesleri
Yırtarken gecenin çıldırtan sessizliğini
Bir kağıt vardı o gece
O beyaz güvercinin ayağına bağlanmış
Kim varsa özgürlüğe inanan
Yüreklerinde yazanlardı kağıtta yazılı olan.
Korkma beyaz güvercin
Kelepçe takamazlar sana da
Zincirler bol gelir sana
Sen hür yaşadın ömür boyu
Kardeşçe yaşadın
Onun için beyazdır rengin
Onun için çırpınır sürekli yüreğin
Ne zaman kanatsalar gecemizi
Bir çırpıntıyla gelirsin hemen
Ne zaman mayıs gelse Ankara’ya
Havalanırsın darağacı kurulan
Bütün avlularından şehrin.
(Ve sen haylaz çocuk
Bakışın eksilmesin meydanlarımdan...)
15 Kasım 2002
21: 22
Kayıt Tarihi : 8.1.2003 21:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/08/beyaz-bir-guvercinsin-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!