Beyaz Bela Şiiri - Murtaza Uğraş

öptün
yaraladın
yara okşanacak yerlere yayıldı
tüylü fahişe şeftalisi gibi
şerbetler sızana dek seviştin
sabırlı dantellere ıslak iniltiler döktün
yetişemediler,yaşamak sana kaldı
yaşadın
ve grinin yarısına geldin
dudağının izinden gelmedi ayakların
şimdi ifade verir gibi
iki elin iki dizinde dur bakalım
ama neylersin ki
evlerden genişdir acılar saklayamıyorum
ud'a yaslan çoğalt hüznümü

zaman geçiyor
hünerli yalanların toprağına düşüyor kalbim
bana, belini ince gösteren memelerden,
bana çarşaflarda soğuyan dantellerden söz et.
şimdi öpüşmek beyaz bir beladır
cinneti sana kaldı.