Beyaz Şiiri - Basa Türk

sütün içindeki bir toz tanesi bile ürkütür melekleri.
Bu nasıl nizam bu nasıl tartı kus tuğu bile ağır basıyor.
Gözlerimin feri siliniyor acılıyor cakralarım.
Hissediyorum topuklarımdaki acıyı beynim fokurduyor.
Bir şerit olmuş gözlerimin önünden geçiyor tüm pisliğim.
Yine af ediyor o sevdiğim hak etmiyorum ben bunu.
Bırakın beni ayaklarımı zincirlere vurun ateşlerde yüzdürün beni.
Ancak böyle temizlenir pisliğim.
Dinlemiyorlar beni çekiyorlar kollarımdan girmek istemiyorum.
Kirletmek istemiyorum o beyazlığı.
Kirliyim diyorum dinlemiyorlar çekiştiriyorlar atıyorlar beyazların içine.
Dinlemediler beni düştüm beyazların içine bir çamur tanesi gibi.
Şimdi bitti lanet olsun yine bir beyazı kirletti diyorum ben kendime.
Bakıyorum kendime lanet ediyorum yine bir beyazı kirlettim diye.
İnanamıyorum gözlerime bu beyaz başka bir beyaz.
Temizledi günahkâr bedenimi beklemediğim bir sevgiyle.
Hak etmediğim şekilde ben de beyaz oldum
Ama izi kaldı anlımda
Ben razıydım yanmaya yeterki kirlenmesin beyazlar
Şimdi ise içimde yeni bir sevgi doğuyor ve
Anlayamıyorum bu sevgiyi neyin nesi ki.