Bey Dağı..!
Bey Dağı..!
Saklama başını bulutlara.
Yüzün varsa,
aç gözlerini de bak bana.
Bilesin ki komam yanına.
Geri ver benden aldıklarını.
Üzerinde turnalar uçurtmam.
Ağaçlarına eşli üveyikler kondurmam.
Buz gibi pınarların olsa da,
yavrulu ceylanlara su içirtmem.
Kuruturum yeşilini.
Ne kar,
ne yağmur,
bir damla su yağdırmam.
Bey Dağı..!
Vermezsen yine de aldıklarını,
Ferhat ın olurum.
Un ufak ederim koyaklarını.
Toz ederim, savururum
taşlarını kayalarını.
Kerem in olurum
Bey Dağı
Yüreğim yanar köz gibi.
Bedenim,
tırnak uçlarıma kadar.
Yanarım, yanarım da,
seni de yakarım Bey Dağı.
Dağların şahısın sen.
Dağların padişahısın sen.
Büyüklük sende kalsın.
Hadi ver Bey Dağı.
Benden koparırcasına aldıklarını.
Yaşar YıldızKayıt Tarihi : 11.7.2004 03:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selamlar can dost... hıdır çam
dağ ulusun güzelliklerde
şair yüreğini anla...
ve ver verceğini ona..
Hepimizin hayatından hep birşeyler eksiliyor..Sevgiyle kal daima
vermeyecek
ve hep seni , beni , ötekileri
peşinde koşturacak
çok ağladım o dağklara bakıp
çok düşündüm adımı dahi bilmeyen sevdiceğimi
kimbilir şimdi hala orada mıdır
o tepesi karlı dağlarda mıdır
bana onu hatırlattınız
saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (4)