Bey Babam Şiiri - Numan Akkoyunlu

Özlemi sinemde yanan ateştir
Mihmandı; dünyadan gitti bey babam
Ayrılık hasreti ölüme eştir
İnsandı; dünyadan gitti bey babam

İzzet-i nefiste onur timsali
Namusta, şerefte yoktu emsali
Hak, hukuk, adalet, mizan misali
Feymandı; dünyadan gitti bey babam

Görünce yanlışı kırardı dalı
Kızdımı vız gelir ildeki vali
Doğruluk üstüne ahvali, hali
Civandı; dünyadan gitti beybabam

Sözünün eriydi; yiğitti, mertti
Haksızlık olunca sözü pek sertti
Zalimin ödünde; firendi, kertti
Amandı; dünyadan gitti bey babam

Mazlumun haline gözü dolandı
Her bir müşkülüne çözüm bulandı
Dertlinin derdine harman olandı
Dermandı; dünyadan gitti bey babam

Sohbeti çok hoştu, dosta yarendi
Şakayı deminde dibe vurandı
Gönülde muhabbet anda kurandı
Ummandı; dünyadan gitti beybabam

Tertemiz, paktı; su gibi azizdi
Aşı, hem ekmeği nefis lezizdi
Kiminin idolü, kiminde izdi
Fermandı; dünyadan gitti bey babam

Misafirperverdi, hemi hanedan
Aslı, asalette cemi hanedan
Pulur eşrafının demi hanedan
“İhsan”dı; dünyadan gitti bey babam

Müdavimdi ehli ruhani yola
Cennet mekân yeri inşallah ola
Resulün şefkati ruhuna dola
Sultandı; dünyadan gitti bey babam

Her bir daim cismi hali yanımda
Hayali gözümde, kanı kanımda
Ervahı ezelde abu canımda
…Numan’dı; dünyadan gitti bey babam

09.12.21012