Beton Ormanında Şiiri - Bülhev Es

Metroda, sabahın erken saatlerinde,
Yorgun gözler, başka bir günün başlangıcında.
Bir elinde kahve, diğerinde umut,
Herkes, kendi düşlerinin peşinde, sessizce.

Ofislerde, camların ardında,
Hayaller, hesap tabloları arasında sıkışmış.
Zaman, tik taklarla geçer,
Ve her tik tak, bir hayalin yavaş ölümüdür.

Akşam olunca, sokak lambaları yanar,
Her ışık, bir umudun, bir hayal kırıklığının hikayesi.
İnsanlar, evlerine döner, bazıları barlarda soluklanır,
Herkesin bir hikayesi var, ama kimse dinlemiyor.

Ve bu şehir, bu beton ormanı,
Ruhlarımızı emer, yavaşça, ama emin adımlarla.
Ama içimizde, bir yerlerde,
Hala bir umut ışığı yanar, sönmemek için direnen.