geçit yok dediler beton gülü,
önüme dizdiler evleri birer birer.
ulaşamadım sana hiçbir zaman,
acı yok, hüzün yok dediler.
bırakmadılar ki ulaşayım ellerine,
bırakmadılar beton gülü.
her devirde bir başkaydın,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta