(Türkü/Samah)
Dostlar ben bu dünyanın düşmanlığına doydum
Su gibi uyumanın pişmanlığını duydum
İnsanca yaşamayı nerden aklıma koydum
Ya kimlere aldandım hangi canlara uydum
Uyanın ey dostlar zaman geçiyor
Uyanın ey dostlar ömür bitiyor
Bir selam vermekle diller aşınmaz
Eşi yitik kürekle göller geçilmez
Yiğit olmayan yürekle yollar aşılmaz
Emek vermeyen bilekle dallar tutulmaz
Uyanın ey dostlar zaman geçiyor
Uyanın ey dostlar ömür bitiyor
Söz-Müzik
Huriye (Özbey) A_____z
2001 Bursa
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uyan gafletten ey İNSAN!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!