Sen ki canan benim ayn-ı şehlamsın.
Keşmekeş alemde çilem, şekvamsın.
Sürurumda elem veren belamsın.
Beste sözlü, mahveş yüzlü dildarım.
Cemrenin ardınca yeşeren sensin.
Filizlenen zehram, çiçeğim sensin.
Mübtela olduğum menba'ım sensin.
Beste sözlü, mahveş yüzlü dildarım.
Gündüzleyin hatırlarım yadını.
Gece olur sayıklarım adını.
Alamadım yar hayatın tadını
Beste sözlü, mahveş yüzlü dildarım.
Yazarım, söylerim kafi gelmiyor
Vuslatın sırrına gönlüm ermiyor
Sabır taşı olsam, mecal yetmiyor
Beste sözlü, mahveş yüzlü dildarım.
03/01/20
Derdi DercanKayıt Tarihi : 7.9.2022 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirdeki yâr kavramı hikayesi tamamen hayal ürünüdür. Buradaki esas amaç; gerçek yâr olan Hakk Teala'ya varabilme adına, sınav yeri olan bir dünyadan O'nun(cc) huzuruna pürpâk bir ruhla çıkabilme noktasında insana eşlik edecek bir yardımcıya hacet duyma kaynaklıdır. Yoksa sadece nefsanî duygularını gidermek ve beraber dünyaya meyletmek maksatlı değildir. Geçici bir dünyada kalıcı hasarlar bırakmamak en doğru olanıdır. Hele hele namahrem olan biriyle kafe köşelerinde karşılıklı kahve yudumlamak yada tenhalarda buluşmak hiç değildir. Hem bunlar bir müslümana yakışacak ve tasvip edilecek türden şeyler değildir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!