Beste Şiiri - Bekir Dalkıç

Beste yaptılrlar beste.
Bir akşam beste yaptı tavuklar kümeste.
Adam işitince bu besteyi.
Fırlayıp koltuğundan bir hışımla.
Gidip horozun kafasını kesti.
Şöyleydi o bestenin sözleri.
"Yemeyin zalimin zehirli yemini,
Kendi emeğinizle beslenin.
Çıkartın ağzınızdan esaretin gemini,
Sonzuzluğa barışı seslenin."

Derken, yayıldı çiftliğe tavukların bu bestesi,
Başladı horozlanmaya, koyunlardan birkaçı,
Koyunlara özendi inatçı keçi,
Öter oldu ördekler, her sabah seher vakti,
Kediler de, ördeklere eşlik etti.

Ve zehir oldu adama geceler,
Kaçınca uykuları, kaçmakta buldu çareyi.

Beste yapınca hep birlikte.
Dost olunca herkes, kırk yıllık düşmanıyla bile.
Kol kola girince cümle mahluk.
Dolandı durdu şarkıları, yıllar yılı dilden dille.