bu sana son mektubum,
söylenecek daha çok sözüm var biliyorum.
Ama artık mektuplarım bana acı veriyor
Hasrete hasret katar oldum.
anlayacağın artık; yoruldum.
bu sana son mektubum
ve diğerlerinden çok kısa
ama en çok bu mektubumu seviyorum
çünkü senden dönümsüz vazgeçiyorum
hep kanmayı seçtim sana
ve yeniden inanmayı
anladım ki olmayacak
intiharı bile düşünür oldum.
çözüm olacağına inanarak...
neden mi bu vakitten sonra
neden mi böyle bir anda
o kadar isterken
nasıl vazgeçiyorsun mu diyorsun bana?
mutluluğa hep az kalıyor
ama o az olan hiç bir zaman bitmiyor...
anlayacağın sevgilim
sen ve benden bir "biz" etmiyor.
bu yüzden sana
okuyamayacağın mektuplar bıraktım...
beni güzel hatırla demeyeceğim...
daha önceki mektuplarımda dediğim gibi
ben sana hiç kötü bir anı bırakmadım unutma...
şimdi gidiyorum....
elveda...
Kayıt Tarihi : 20.6.2013 13:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Lâl Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/20/besinci-ve-son-mektup.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!