Beşinci Mevsim Şiiri - Erdal Kartal

Hoyrat eller dikmiş beni, çorak toprağa
Ne güneş kar eder,
Ne de su bana.
Ne nar gibi çiçek açarım
Ne de badem gibi
Erken yeşillenir yapraklarım.
Uzaklarda bir yerdeyim
Bende bilmiyorum ki nerdeyim?
Biraz dikenli çalıya,
Biraz dabaldıran otuna benzerim.
Ne de olsa özümde sevda var,
Toprak anadan çaldığım,
Her bakan gözle,her gülen yüzle
Hemen biraz ümütlenir,
Sürgün sürer, filizlenirim.
Beşinci mevsim benim beklediğim.
O gelince
Çiçek açıp, yemişlerle dolacak dallarım.
Nar kıskanacak beni,
İncir kıskanacak.
Nerede kaldı bu beşinci mevsim?
Neden gelmiyor?
Tomurcuklarım çatladı,
Ha çatlayacak.

(2013 -Ankara)