bazen dalarım okyanuslara
en derindeki maviye dokunmak için.
bazen atarım kendimi dipsiz kuyulara
o karanlıktaki siyahın hüznünü tatmak için.
bir yaprak koptu dalından
nerde ve nezaman
koptuğunu bilmediğim.
bir yaprak koptu dalından
sevinçlerini ve acılarını
gecenin boğucu karanlığını delecek
bir yıldız arıyor gözlerim gökyüzünde.
oysa bütün yıldızlar küsmüştür bana.
kalbim bir dilenci olmuştur sevdana
elleri boş döner gün batımlarına.
kalbim bir karasaban olur bana
sesizce sürer gözyaşlarımı taprağa.
birer birer patlıyor elimde
pembe balonlar.
hayallerim terketti beni
karanlık korkular içindeyim.
şimdi kalbim bir batık
gemidir kara sularında
varmaya çalıştıkça kıyılarına
daha da batarım karanlığına.
bir zamanlar bu karasularda
panzerler altında kaldı gülüşlerim
göçükler altında kaldı düşlerim
zaman bir yılan gibi
akıttı zehrini yarınlarıma
neydi hayatın anlamı
açlıktan ölen çocuğuna
kendi etini kesipte veren
bir annenin suskun
bakışlarındamıydı
acının tonundaydı gözlerin
bakışların susmuştu artık
sözcüklerin yorgun düşmüştü
yürüyemiyorum yollarını
içemiyorum sularını
yine kabuslarla uyanıyorum
karanlık bir güne.
atıyorum kendimi gri sokaklara
bir yandan seni düşünürken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!