sen artık içimde bir karadelik gibisin sevgili
bütün sevinçlerimi içine çekip
boğazına kadar battığın o bataklığa çevirdin.
Tenin denize çarpan güneşin sarı sıcaklığında,
Bakışların gökyüzünün serin maviliğinde,
ve ansızın düşerdim, çatlamış dudaklarına
muson yağmurları gibi.
yine tutuldum bir hazan rüzgarına
kaybettim kendimi sonu gelmeyen yollarında
yitirdim aklımı sevda karası gözlerinde
namluyu çevirdim bir kere kendime
bas artık ayrılık tetiğine.
dağıt şu sana tutsak düşen kalbimi
artık yağmurlar ıslatmıyor beni
hiçbir ayrılık şarkısı acıtmıyor içimi
şaraplar sarhoş etmiyor beni
çocuklar gülümsemiyor bana
Parmaklarım sana dokunduğunda
kara saplanan güneşin
ilk ışıklarıyla erir gibi eridin avuçlarımın içinde
ve parmaklarımdan süzülerek,
kurak kalbimin ortasına düşüverdin.
yoksul yüzlerin
kararmış gözlerin
yarınsız düşlerin
içinden geliyorum sana.
kaptırmışım bir kere
ayaklar altında çiğnenen
bir çift hüzünlü bakıştı
ardında kalan.
aşkın kızıl bayrağı
ufukta kaybolmak
Yağmalanmış geminin direğinde
parçalanmış bir beyaz yelken gibi
savrulup duruyorsun,
yaşamın kıyısında.
Yön duygusunu yitirmiş bir çocuk gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!