Beşik Gibi. Şiiri - Necdet Arslan

BEŞİK GİBİ

Masal ol gülümse dokunurken siren sesi sertlğindeki
sus dalgaların telaşını çöz ,kalbimdeki çarpıntının çapını ölç
Zamanın tadı tuzu bizden başka kimseler değil.Aşka
Yol düşürmek işimiz gücümüz.
Kumun çakılla buluşmasından suyun kılcalı delip geçmesinden
Kıyamet şarkılarının her uluorta uçuşa geçmelerinin
Daha farklı an’lar vardır.
İliğinden dışarı çıkarmak koca kazıları
Sefaleti kayıtlardan düşülmüş gölgelere dalmak ilkin
Sonra uyku arasında sıçramak gözgrisi,gözmavisi sıçramak
Çekiştirmeden aşındırmak kurcalanmış sokaklarımızdan günbatımlarını
.
Sanki harabe avlulardan birindeyiz
Duvarın dibini zorlayan o kırılgan sarmaşığın bileğinden kavra
Yıldızların gıcırdayışı karşı kıyılardakilerin neyine
Birbirine baka baka olgunlaşan karadutlar gibi balımsı
Ele avuca bulaşan bu vakitsizliklerde sevişmek kucaklar dolusu
Kıvrıldığımız yerden tüketmek karanlıkları.
Uçarı nem kokularının yayıldığı aralarda
Birden gırtlağımızda düğümlenen bedenlerimizdeki B planı sancıları
Akasyaların uç dallarına asmanın gönül dinginliğiyle
Şiirlerimize taşıdığımız şeffaf ,duman kokulu aryaları…
.
Nasıl da hızlı akıyor bazı şeyler
Yorgun düşme pahasına kaçan oğul arılar gibi pır pır
Kutsanmış dakikalar yakamozlar,dilimizdeki şarkılar
Dalgaların tutsak aldığı sapır sapır dökülen çığlıklarımız
Topallayan göz kapaklarımızın altındaki dalışlar
Kendi renginin peşinden koşan rüyalarımız…
.
Sen şimdi herhangi bir aynanın
Oltasına takılan ,baş döndüren sekişlerinle
Hiç olmadık yerde ilkyazın bu yakıcı sıcağında
Yürürken buseleri boğa boğa içimdeki derinliklere
Kendimi bulacağım yere doğru
Damarında kaynayan zerrelerinin peşinden sürüklerken
Avucunu, yerim yurdum kabul ettiğim için belki
Kaçıncı düş kaçıncı gerçek olacaksa
İnan ki...
(….)

onbirağustosikibinonyedi