Beşiğin Taşındaki Çınar

beşiğin taşında köklerin salmış
ululardan ulu, cânımsın çınar
yokuşun başında nöbette kalmış
zamanın yorgunu, cânımsın çınar

çelikten destekler, harlı kelepçe
Barbaros hançeri kalpten yemiş ah
yasta kuru dallar, kaçmış son serçe
mihrabın yerinde, cami yıkılmış ah

21.02.2005

Lisede edebiyat öğretmenimiz bir zamanlar adres tarifinde bile şiirsellik olduğunu belki de biraz egzajere ederek Beşiktaş için şöyle ifade etmişti.

“ Beşikin tâşi, yôkuşun bâşi
Hamam hamama karşî ”

Geçen gün Beşiktaş’tan geçerken yolun ortasında kalmış yaşlı bir çınarın devrilmesin diye çelik konstrüksiyonlarla desteklendiğini gördüm. Koltuk değneklerine mahkum bir insana benziyordu. Aklıma edebiyat öğretmeninin sözleri geldi ve hissettiklerimi harmanladım. Ortaya bu şiir çıktı…