Beşi Birlik Şiiri - Mehmet Halil

İlk, seksen eylülünde tanıdık,
bizde, beşi birlik denildi.
küresel merkez sahip çıktı,
yoksa piç kalacaklardı.
Bir ipe sıralanmış gibi,
Yan yana düzülmüşlerdi.
yerine gelmişti
küresel merkezin keyfi

Sonra öğrendim altın olduğunu,
Beşibirlik denilen şeyin.
beşi birlik baş köşeye oturdu.
Bir kısmı nefret etti altından,
Altının hastasıydı, çoğunluğu.

Beşibirlik çıkınca ekrana,
Askeri eşya satan.
konfeksiyon mağazasını andırıyordu,
Yandakiler put gibi duruyor,
Ortadaki konuşuyordu.

Halka giydirilecek kıyafeti,
Ve kumaşı tanıtıyordu.
Ben bunu giymem diyenler çok azdı,
Çoğunluk susuyordu.
o günlerde konuşmak cesaret istiyordu.
Beşibirlik, demokrasi adına,
Dolunay görmüş kurt gibi uluyordu.
Cinayetler ve kayıplar kabarıyordu.
baş kaldıracak başımız yoktu.

Mevsime göre giyinenler,
Hemen haki renklere büründüler.
Beklemedikleri ilgi karşısında,
Onlar da kendilerine güvendiler.
Daha çok konuşup,
daha çok kükrediler.

Zamanla çoğunluk anladı,
Beşibirlik sözü yalanmış.
Hepsi çöpe atıldı.
Hepsi kapkara!
Hepsi paslanmış.

Geriye,
dibi kireçlenmiş çaydanlık gibi...
Bir hurda bıraktılar.
Kireçler kazındıkça, delikler açılıyor.
Bu gün,
Delikleri kapatmaya güç yetmiyor,

O gün, baş kaldıracak başımız yoktu,
Bugün, karnımızı doyuracak aşımız yok.
Ve hala, laf çok ama...
doğrulacak güç yok.