Beşar Esed ve İşkence Şiiri - Sinan Karakaş

BEŞAR ESED VE İŞKENCE

Duydunuz mu ey insanlar, yapılan işkenceleri,

Beşar esed işkencede, artık sınır tanımıyor,

Bu vahşete sözlüklerin, kâfi gelmez heceleri,

Biliniz ki zalimlerin, yüreği asla yanmıyor.

Şu batılı müstekbirler, zil çalıp oynamaktalar,

Müslüman kanı aktıkça, onlar göbek atmaktalar,

Batılı, silah tüccarı, değer yargıları para,

Daha da çok ölsün diye, bunlar silah satmaktalar.

Beşar esedin dilinden, yalnızca hayvanlar anlar,

İnsan mıdır değil midir, karar mercii hayvanlar,

Babasına bakarsanız, hayvanlık iltifat olur,

Çukura tenzil olmuşlar, fıtri yapıdan sapanlar.

Adam olanlara sorum, olmayacak mı tepkiniz,

Zalimler için olmalı, nefretiniz ve kininiz,

Zalimler fıtrat düşmanı, fıtrat Allah'ın kanunu,

Böyle demiyor mu size, vahiy kaynaklı dininiz.

Birleşmiş milletler katil, herkes seyirci vahşete,

Haberleri okuyanlar, nasıl düşmezler dehşete,

Bu bir insanlık sorunu, katliam hala sürüyor,

Gazetelerde katliam, boy boy girmekte manşete,

Ağıtımız arşa çıktı, diyoruz ki havar havar,

İblis ile yarıştadır, esed denilen canavar,

Sözlükteki kelimeler, kafi gelmez ifadeye.

İblisin tüm hasletleri, esed benzerlerinde var.

İşkence insanlık suçu, her kim yaparsa alçaktır,

Alçakları koruyanlar, alçaktan daha alçaktır,

Zulmü rehber edinenler, açık yoldan çıktıkları,

Zalim insan aleminde.varlığı ile kaçaktır….İNSANİ