Beş Elementin Dengesi Şiiri - Kasım Kobakçı

Taşır yaşam sırrını, beş çizgisinde kader,
Ritimle coşar, her bir harf sesle can bulur,
Taşar gönüllerden, duygularla renkler,
Beş duygunun gizemini, ilhamlara sor.
*
Beşlidir parmak izi, iz bırakır izinden,
Beş parmakla tutar ademoğlu, yaşar özünden,
Sözüyle besler ruhu, çıkarır derinliğinden,
Beş vaktin kıymetini, seherlere sor.
*
Beş yöne akar yazgı, bilmez neye varacak,
Her kelamda, yazılan kaderine akacak,
Geçmişle geleceği, an içinde yakacak,
Beş zamanın değişimini, mevsimlere sor.
*
Ey can dostu, gel bana sor aşkın beş halini
Kimlerde filizlenir, kimler yaşar halini,
Bana sor, umudu, düşü, ruhun saf halini,
Gerisi benden ırak, neşeyi başkasına sor.
*
Kitaplara sor, bilginin derinliğini,
Aklın sınırlarını, ruhun genişliğini,
Beş ilimin özünü, bilginin derinliğini,
Evrenin gizemini, kâinatlara sor.
*
Beş kez döner yedi kat sema, bitmez devinim,
Beş ilerler nesil, sürmez kaderin daim,
Beşikten mezara dek, tükenmezdir bilirim,
Beşikteki masumu, çocuklara sor.
*
Ahh be dostum, beş elementle var olduk biz,
Toprak, su, ateş, hava, can ile buluştuk biz,
Beş renkli yaşamda, huzurla durulduk biz,
Beş elementin dengesini, tabiata sor.