Beş Duyu Şiiri - Alp Arslan 2

yangınlardan kaçıyorduk oysa
bulmak için kendimizi
şehirlerin en ıssız sokağında
duvarlarına dokunuyorduk şehirlerin
duvarlar yanıyordu
köprüler yanıyordu
arkamıza bile bakmıyorduk
ölümden öte çözmek için
anlamak için yaşamdan öte
bulmak için kendimizi
şiirlerin en ıssız dizesinde
ellerimize çiviler çakıyorduk

ansızın akşam olur böyle zamanlarda
karanlık sızar odalara kalın perdelerden
şiirin başladığı yerde biter yalnızlık

gittiğiniz yerden geliyorduk oysa
ancak kendimize dokunabiliyorduk
kendi sesimizi duyabiliyorduk ancak
sözcüklerin kestiği yerden
dilimiz kanıyordu
gözlerimizde gözlerimizin rengi
burnumuzda kendi kokumuz
ağzımızda ağza alınmayacak küfürler
ve dilimizin kan tadı
geldiğiniz yere gidiyorduk oysa
kalabalıklardan çok korkuyorduk
kaybetmek için kendimizi
şehrin en kalabalık yerinde
çarmıhımızı sırtımızda taşıyorduk

ansızın gece olur böyle zamanlarda
yıldızlar sızar odalara kalın perdelerden
şiir nasıl başlarsa öyle biter yalnızlık