kağıda damlayan kanımın son satırında
kendimi bir kez daha deliyorum
“anne n’olur beş da(m)la daha uyuyayım”
beş damla daha
koltuklarda zıplayan veletin
yere düşene kadarki vaktinde
deliriyorum
terliklerimdeki ayak izine
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤbaka
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤbaka
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤbaka
nerede olduğumu düşünüyorum
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤkara
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤkara
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤkara
ayracımı koyduğum yeri unuttum dün gece
bi önemi yok
zaten ayraçlar
ㅤㅤunutmamak içindir
unutulmamak için değil
neyi niçin yazdığım için değil
ㅤㅤyazmadığım için
kapıdan geçen şu zavallı kendimin
ㅤㅤㅤㅤyani şu bildiğiniz züleyha’nın
akıttığı kan kadar(ım) yalnız
akıttığı kan kadar yalnız(ım)
anne n’olur son beş damla
allah’a ısmarladık kızım
ben çıkıyorum
dikkat et anneciğim
ben de çıldırıyorum
selametle
ㅤㅤㅤㅤkala
ㅤㅤㅤㅤㅤkala
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤkala
anneciğim n’olursun
yalnız
ㅤbeş
ㅤㅤdamla
ㅤㅤㅤdaha.
(bitti.)
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
29 Ocak 2025
İstanbul
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 01:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!