Beş çocuk ve soğuk Şiiri - Servet Balıbey

Bu nasıl bir soğuktur
Buzu ağlatan soğuk
Buza ateş aratır
Dışarıda bes çocuk

Ne arar bu beş çocuk
Buz yollarda kolkola
Dizilmişler bir saçak
Sarkmış buzun altında

Uzaktan izliyorum
İzlerken üşüyorum
Bu gördüğüm gerçek mi
Zorumdan gülüyorum

Büyükleri on beşi
Bulmaz sanki kardeşi
Kollarında Dört beş yaş
Durma kalbim dur yavaş

Pencereden izliyor
Bu gözlerim kabusu
Rüyada değil inan
Gözlerimde korkusu

Ne bu Allahım ne bu
Bir sınav mı bir ah mı
Benmi sınavlardayım
O garip yavrucak mı

Durur mu artık beden
Gördüğüne kayıtsız
O yavruya kol kanat
Olmaz mıyım Ey bahtsız

Olamam hiç vicdansız
Merdiven mı sayısız
Boşluğu yangın yeri
Sesim yıkıyor yeri

Dışarıya fırladım
Sola ve sağa baktım
Onlar görünce korktu
Onlar korktu ben yandım

Hey çocuklar bu hal ne
Ne ararsınız burda
Anne babanız kimler
Neden yok yanınızda

Susup ses etmediler
Küçük korkup ağladı
Anladım bir cevap yok
Yüreğimi dağladı

Çocuklar sevdim sizi
Gelin benim evime
Bir ısının da sonra
Gidin evlerinize

Korkuyor yavrucaklar
Baktım gelmeyecekler
Çocuklar salmam sizi
Ben üşüdüm ee hadi

Irın kırın adımlar
Hem gelir hem gelmezler
Ortancası fırladı
Elimden yakaladı

Nasıl soğuk elleri
Bu küçük yavrucağın
Ellerimden tutunca
Bir dur ağlayacağım

Girdik ılık binaya
Burunlar çeke çeke
Çocuklar dedim hafif
Çocuklara ürkekçe

Benim evim çok sıcak
Üstelik sevdim sizi
Yemek yersiniz falan
Hiç bırakmam ben sizi

Benim torunlarım var
Üstelik iki tane
Sizde torunlar gibi
Bana dersiniz nine

Çıktık o adımları
Yavru elimden tutmuş
Bir adım ne bırakmaz
Sanki hayatı tutmuş

Çıktıkça ısınırlar
Yorgun nefes nefese
Komşulardan bir komşu
Çıktı teyze bunlar ne

Dedim bunlar torunlar
Allah tan bir emanet
Bende merak içinde
Bakalım nedir bu dert

Komşu da peşimizden
Ulaştık evimize
Çocuklar Bi utangaç
Gelmek istemez bize

Dokunsan ağlayacak
Büyük olan Bu abi
Gel kurban olduğum bak
Gelde bir dinlen hadi

İçeride bir telaş
Küçük benimle yoldaş
Ben gider o da gider
Gülüşü Ömre değer

Güzel bir dinlendiler
Isındılar yediler
Küçükler oyunlarda
Büyükler bir dertteler

Sordum Ey güzel Yavru
Nedir sizin bu haliniz
Çok merak edecek bak
Sizi garip anneniz

Söyle anneniz nerde
Hangi sokakta semtte
Varsa bir telefonu
Söyleriz merak etme

Büyük, konuştu kırgın
Üstelik biraz üzgün
Yok hic kimsemiz bizim
Annem uzak Cennette

Of aman Allah im dedim
Yanan Yüreğim Yıkıldı
Peki sizin babanız Nerde
Belki o size arardı.

babam bir yerde hapis
Yok bizim hiç kimsemiz
Bir dedem vardı öldü
Öleli bir kaç gün oldu

Ev sahibi kovdu bizi
Dün gece çıkardı bizi
Kalacak yer bulsam teyze
İş bulur bakarım dedi

Olur mu sana iş oğul
Sen çocuksun sana okul
Okuman gerektir oğul
Hallederiz hele bir dur

Düşün düşün ne yapmalı
Bu derde dünya koşmalı
Bir çocuk derte düşmüşse
Ona memleket yanmalı

Dedim çocuk gel gidelim
Muhtara haber verelim
Bu ayıp bütün toplumun
Size sıcak birev kuralım

Gördüğüme selam ederim
Dostlarımı toplar giderim
Muhtara vardık Ey muhtar
Bir derdim var bu Çocuklar

Muhtar Şaşkın aman nine
Bu Çocuklar kimdir hele
Yaklaştıkça o bakındı
Tamam dedi ve tanıdı

Sen merhum hacı Kemalin
Öksüz kalan bir torunu
Ne ararsın ne olaki
Ne yaptın ki nedir konu

Neler neler olmadı ki
Bu yavrucak Dört kardeşi
Sahipsiz kalınca alçak
Kovup atmış ev sahibi

Kalacak bir yerleri yok
Sen bul care bir eve sok
Muhtar ellerim yakanda
Bulmaz isen sen benden kork

Tamam teyze dedi Muhtar
Ben bulurum kalacak yer
Lakin böyle olmaz bu iş
Yuvaya vermek gerekir

Yuva iyi midir muhtar
Horlanıp kınanmasınlar
Ne olur anlamam bilmem
Sakın Muhtaç olmasınlar

Tamam dedi Muhtar Tamam
Ben sorarım hiç unutmam
Belki akşama da kalmaz
Tekinsiz bir yere salmam

Teyze dedi çocukcağız
Biz şimdi ne olacağız
Yuva nerde kimin yanı
Biz kardeşler ayrılmayız

Olur mu dedi Ey oğul
Sen düşünme hayat okul
Kardeşlerin için farz bu
Sizi devlet hem okutur

Gel gidelim bizler eve
Muhtar bakar sizin hale
Kardeşlerin ne yaparlar
Zavallılar acıkmışlar

Eve döndük çocuk ağlar
Teyze deyip kafa sallar
Neden benim hiç kimsem yok
Çok fakiriz bir seven yok

Dedim öyle deme yavrum
Bende yetimdim büyüdüm
Yetimlik suçun değil ki
Bu hesab yüce Allahın

Onlara örnek abi ol
Sen büyü kardeşlerinle
Sen kötü olursan bil ki
Onlar yaşar beteriyle

Eve vardık Onlar yemiş
Komşu yemekler getirmiş
Bütün komşular toplanmış
Gelen Sevmiş giden Sevmiş

Bu nasıl bir gün Allahım
Sevinsek mi üzülsek mi
Allah bilir nice çocuk
Ziyan olmuş gitmiş şimdi