Beş Çakıl Taşı Şiiri - Bolat Ünsal

Avuçlarımda beş çakıl taşı,
Birkaç midye kabuğu senden arda kalanlar.
Yanaklarımda sonbahar, hüzün, gözyaşı
Anılar bir de mazideki yalanlar.
Oysa senle gelmişti yüreğime bayram
Akdeniz seninleydi seyran.

Sen; kelebeğin kanatlarında
Deniz aşırı ülkelerden gelip
Mavilerime maviler karan sevgilim.
Kutsal ateşe benzerdi buselerin
Tortusuydun, şarap tadında gecelerin.
Sen hayallerim, sen gerçeğim.
Eylül bezenmiş gurbet çiçeğim.
Sıla kokardı tenin burcu burcu
Yokluğunsa bana ölüm orucu.

Sınırsız yaşasak da bu aşkı
Yüreğimden tut beni, sımsıkı.
Düşersem umutlarım düşer, ben biterim.
Düşlerim sevgilerim biter, çeker giderim.

Sessiz bir şarkı olurum dudaklarında
Kayıp yüz olurum bu şehrin sokaklarında.
Beynimde vurgundur, veda sözlerin,
Göğsümde aşkın ayak izleri,
Beni abislere gömdüğün günden beri

Kırmızı güllere düşen şebnem
Ey gönlümün güzelliği diğer yarısı
Yapraklar sararınca mı düşer
Düşeceğinden mi kesilir safran sarısı.

Bu nasıl tutkudur, nasıl kalp ağrısı.
Hangi canan saçlarında asar bir canı.
Hangi gurbet sinesine basar
Böyle ayrılığı, ey canımın sancısı

Bolat Ünsal / Cennetimdeki Yasak 2012