Beş Bin Yıllık Şehir Şiiri - Yunus Öndoğan

Bir derviş heybesindeki
Ağırbaşlı suskunluk konar
Ortasına gecenin
Sessiz çığlıklar yükselir
Beş minareden
Ve ay ışığı içeri girer
Taş evdeki pencereden
Eğilirek alnından öper
Eski seccadeyi
Mahşer gününde
Kevser havuzundan
İçmenin huzuru kaplar
Karanlık ve dar caddeyi
Sonra çöker ihtişamla
Şehrin üstüne mana
Siler süpürür her yerde maddeyi
Susar bütün aşağılık ihtiraslar
Nefes alıp veren her şey susar
Bir derviş heybesindeki
Ağırbaşlı suskunluk sarar her yeri
Bir tek beş bin yıllık şehir konuşur...