Küçüğüm
Sen aşkı bilir misin
Gözlerde başlar
Dudaklarda devam eder
Yüreğine ne yaptığını söylemezler.
Her şeyimi bedenimi; ruhumu al
Elleme ne olur yüreğimi
Kullan bu bedeni hoyratça
Sil gözlerimde ki umutları.
Alma yüreğine beni
Şapşal sabahlarda
Bambaşka sev beni
Aydınlığına düşeyim
Günün sersemliğine
Yağmur çilerken
Bu toprağı seviyorum
Bana sunduklarına şükrediyorum
Seni sevmiyorum anla artık
Bana eğrelti verdiğin yüreğini al hadi.
Mavi gök yüzünü seviyorum,
Sevda yüzünden öldü derlerse
Bir gülücük kondur ben gibi
Bu senden ayrıldığım değildir
Un uzun yolları kattığım içindir,
Beyazlar giydim
Ne lodoslar atlattık seninle
Karşıyaka sahilinde
Ayaklarım sürünürken kaldırımlarda
Hergele meydanı oturma yeri oldu,
Ne sağanaklar geçirdi bu beden
Sahilde faytona binip
Ağrılar göğsümde
Cehennem çocukluğumdan
Isıtamadığım ayaklarım
Tekmeledi geçmişi
Taammüden işlediğim suçlarımı
Artık seni sevemem ki
Pembeler ıslandı
Karalar yazmam oldu
Çıkaramadığım kefen gibi
Tutunduğum dalın yaprağı
Yolup attıydım senlerle
Adımların arası gölgesiz kaldı…..
Sözler oturmadan, gözlerin kızgınlığı nasıl söker anların batılarında …
İmparatorluk çöktü bir tanem.
Adımlarımızın arasında ki yangınlığım peşkeş çeken gecenin dumanında siner ten yanıklığımızın kokuları.Kaynayan şehrimizde artık sadece topuklu ayakkabımın sesleri çınlar oysa bir anlarda çıldırmışlığım sohbetteydi fulü mavinde.Kahkahalarımı duyardı yakamoz, koynundaki yelkensiz yelkenimle.Şimdilerde yelken tüm çaputları açmış heder olan aşkın babası gibi boynu bükük evladını kurtarma peşinde.
Ben istememiştim çöküşlerin orta yerinde korunmasız kalmayı her yer kan… her an yıkılıyor evsiz umutlar.
Takibinde olmam için bir yol yok ki kaldım arenada cenk etmenin gereksizliğinde…
Adımların arası gölgesiz kaldı…..
Sözler oturmadan, gözlerin kızgınlığı nasıl söker anların batılarında …
İmparatorluk çöktü bir tanem.
Adımlarımızın arasında ki yangınlığım peşkeş çeken gecenin dumanında siner ten yanıklığımızın kokuları.Kaynayan şehrimizde artık sadece topuklu ayakkabımın sesleri çınlar oysa bir anlarda çıldırmışlığım sohbetteydi fulü mavinde.Kahkahalarımı duyardı yakamoz, koynundaki yelkensiz yelkenimle.Şimdilerde yelken tüm çaputları açmış heder olan aşkın babası gibi boynu bükük evladını kurtarma peşinde.
Ben istememiştim çöküşlerin orta yerinde korunmasız kalmayı her yer kan… her an yıkılıyor evsiz umutlar.
Takibinde olmam için bir yol yok ki kaldım arenada cenk etmenin gereksizliğinde…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!