Kalbinde terk edilişin sızısı,
Avuçlarında belirginleşmiş kader motifleri,
Havada gözlerinin önünde uçuşan siyah toz zerresi,
Yağmurdan sonra solunan ot kokusu...
Vazgeçmenin verdiği huzurla karışık panik,
Nerden bilebilirdim ki aynı sabaha uyanacağımı?
Bulut aynı güneş aynı hava aynı...
Lakin ben bu sabah yataktan kalkarken gözlerimi ovuşturmak yerine,
Beni esir alan düşüncelerimden arınmak için,
Bana beni anlatan sözlerimden geri dönmek için,
Şehir bugün yorgun,
Buruşturup atılan yaz boz kağıdı gibi eskimiş,
Çalkalanıp ters düz olmuşcasına bulanık,
Çöpe atılan eskimiş elbise kadar kırgın.
Tüm ağaçları kökünden koparırcasına esen fırtına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!