Berika'ya Mektup(lar) 2

Ahmet Yusuf Yılmaz
107

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Berika'ya Mektup(lar) 2

Veda edeceğimi sanmıştım.
Ondan mütevellitti bütün veda kırıntılı sözcüklerim.
Yalnızlık derime nüfuz etmiş,
Neyi yakıştırsam gönlüme, itibarımdan düşüyor.
Tutunamıyor orada,
Ve sen geçici bir çivi çaktın şimdi
İki derede, bir arada.

Ayağa kalktım senden gelince istek şarkı,
Halbuki inmeme daha birkaç durak vardı.

Yüzünü görünce bugün
Ve sesimi duyurunca o şarkıyla,
Şahit oldum gülüşüne sen çalışırken.
Ya ben mana buldum gülüşüne,
Ya da sen sahiden manalı gülüyordun;
Oradan oraya koştururken.

Huysuz görevlerin seni uzağıma koymuş,
Görmek için yerlerde yuvarlanarak çalmalıydım herhalde.
Dikkat de çekmiş olurdum belki...

Bilmezsin belki...
Alıştığın gibi zannedersin ama...
Korkunç derecede bir heyecan sana.
Ancak çay isteyebilirim.
Belki çay olmasa düşer bayılırım.
Belki patavatsızlığıma yenilir;
Her gün aynı şekilde sunulan,
İsmi çirkin tadı çılgın olan,
Kuzu koldan bir tabak isterim.
Ya da rezil olmamak için susarım.

Demiştim ya uzun zaman oldu diye,
Elbette ''ne güzel kadın'' zamanlarım da oldu,
Lakin bu heyecan başka.
Sanki sabahlara kadar beyin sislerinden bahsetmeliyiz.
Doğrusu sen bahsetmelisin, ben dinlemeliyim.
Molalar vermeliyiz sonra,
Dinlenmek için dinletiler yaratmalıyız gönlümüzün ortak nüvelerinden,
Konular kondurmalıyım masamıza müziğimin nağmelerinden.
Ardından kitaplarla savaşmalıyız,
Hırsla anmalıyız karakterleri.
Yorgun, üşengeç, sorumsuz hallerimle
Eşlik etmeliyim seyahatnamelerine,
Teşvik etmeliyim kendimi sıradan bir yürüyüş için seninle.

Ne olmuş şimdi konuşamıyorsam?
Tutulmuş dilim anla sen de halden.
Sıradan bir kadın mısın ki,
Bu heyecan kendini absorbe etsin,
Saygıdan kaynaklı sizler ve bizler yitirilsin,
Unutulup gitsin?

Güzelsin be Berika.
Keşke sadece güzel olsaydın da,
Sonunu esasında kestirebildiğim,
Fakat asla vazgeçmek istemediğim bu hissiyata
Bir bahane bulabilseydim.
Adı arzu olurdu mesela,
Günde milyon kere yaşadığımız heveslerden ibaret.
Dürtüsel serzenişler olurdu şiirsel adı da...

Sıkıntını anlayıp kapattım kendimi.
Hayat niye bu kadar ispata dayalı?
Bir müddet izlesem seni,
Sıkılır gider misin acaba?
Bir hayli yorgunum Berika.
Dedim ya...
Yalnızlık derime nüfuz etmiş...
Peki ya senden ne haber?
Bu deriyi taşıyan var mı hala?

Ahmet Yusuf Yılmaz
Kayıt Tarihi : 22.3.2025 03:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!