Bergüzar Şiiri - Mehmet Yücel

Bergüzar bin cefanın bir nefesle tükenmesidir.
Esen bir rüzgar gibi, düşen bir yaprak gibi değil.
Rüya gibi imkansız inanılmazdır bir o kadar...
Güneşin doğduğu yöne doğru yönelen...
Ümitle hasretle, heybetle, hideetle ve can evinden..
Zühre yıldından parlak bir o kadar aydınlatıcı.
Ay doğmuş gecelerin ayakları altında çırpınan duygular.
Rast olmazsa sevdaya neye yarar ne hükmü var...