bir kadın görürüm kucağında bebesi.
dayamış ağzına, sütü çekilmiş memesini.
gözleri saklanmış yoksul yuvasına
ve alnında yaşadığı her acının
ağır ve derin çizgisi.
gövdesinden kesilmiş sanki bir çınar gölgesi.
bir başak çıkar birden yolumun üstüne,
dayanamamış , kaçmış tarlasından.
belli ki taşımaktır amacı, içindeki bereketi,
asla vazgeçmeden samanının sarısından
yanına yaklaşamayacak her yere,
çok uzak bildiği.
işte bereketin gerçek tanrıları bunlardır.
tarlasından kaçan başaklar
ve çocuklarını emziren yoksul kadınlardır.
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 28.11.2012 14:20 (GMT +2:00)
Konu : Yn: [barisa-davet] BEREKETİN GERÇEK TANTILARI
Bu şiirle Usta Toprak Ana'nın Toprak ve Ananın tanımını yapmış sanki.
Elinde öyle bir kalem tutuyor ki Usta, bazen balyoza dönüşüyor bazen sabana, bazen bir gemi oluyor bazen bir fırtına. İnanıyorum ki o kalem bile tartamıyor Usta'nın şiirlerini, kopup dökülüyor birdenbire. Sihir belki burda. Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (4)