Berçenek Özlemim Şiiri - Fahri Bulut

BERÇENEK ÖZLEMİM
Doğduğum köy Berçenek, yıkık virane olmuş,
Pınarları kurumuş, bağları hazan vurmuş.
Virane onca evler, vah köyüm öksüz kalmış!
Berçenek bağlarına, söylen bana küsmesin.

Mahsuni kuzenimle, ikimiz bir büyüdük,
Çocukluk yıllarında, tozlu yolda yürüdük.
Mazlumlara övgüler, zalime yergi dizdik,
Berçenek ozanları, söylen bana küsmesin.

Aladeli Mahrumi, Hüseyin Pasinler im,
Unutamam ben sizi, sevgili yarenlerim.
Yatırlarda uykuda, onlarca erenlerim,
Berçenek erenleri, söylen bana küsmesin.

Hayalimde, düşümde, hep köyümle yaşarım,
Göç vermiş gurbetlere, harap olmuş tüm varım.
Köyümün özlemiyle, yaşlanarak ağlarım,
Berçenekli dostlarım, söylen bana küsmesin.

Koyun, kuzu otlattım,bor tuzluk kayasında,
Hala ismim yazılı, o bembeyaz taşında.
Özlemlerim bitmiyor, ekmeğinde, aşında,
Berçeneğin poyrazı, söylen bana küsmesin.

Çiğdem, kenger toplardım, koyağından düzünden,
Buz gibi sular içtim, pınarından, özünden.
Hasretle öpüyorum, çobanların gözünden,
Bin boğa çobanları, söylen bana küsmesin.

Kışlar beyaz giyerdi, günlerce yağan kardan,
Baharla uyanırdı, börtü, böcek uykudan.
Sayısız belik ördüm, rengarenk çiçeklerden,
Berçenek çiçekleri, söylen bana küsmesin.

Koç yiğitler diyarı, pehlivanların yurdu,
Rakip güreşçileri, Durmuş Kul yere vurdu.
Rızaoğlu, düşlerle yorgun düştü, yoruldu,
Berçenekli yiğitler, söylen bana küsmesin.
Eşe,dosta sevgim var, selamını kesmesin.
25. MART. 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU